۲۸ اسفند ۱۳۹۰
این خواب زمستانی را پایانی است...
زمستان بهانهای است برای بودن گاهی و هر از گاهی‌مان! بهار که می‌شود اما نمی‌توان بهانهای آورد و همه‌ی تقصیرها را گردن زمستان انداخت. باید آمد و باید بود.
البته خب راحت‌تر بگویم دلیل این همه نبودنم در اینجا، اینجا که خیلی دوستش می‌دارم، همه‌اش روزهای بس ساکت زمستان نبود. به‌طور حتم؛ هر چه هست از قامت ناساز بی‌اندام ماست/ ور نه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست
روزهای سخت زمستان نود، شما را به قصه‌های فراموش‌شده‌ی دیروز می‌سپارم. بهار که بیاید دیگر بی‌هیچ بهانهای خواهم بود.
از همه‌ی دوستان عزیز، که خیلی وقت‌ها سکوت صفحه‌ام را شکستند و با کامنت‌ها و ایمیل‌هایشان، همراهی‌ام کردند سپاسگزارم.
این خواب زمستانی را پایانی است.
صفحه اول
ارتباط با نویسنده
درباره نویسنده
اومدنت مثل عکس دوم پست قبلی هست تو یک هوایه سرد ( سایه ) ناگهان آفتابی گرم همه جا رو فرا میگیره گرچه اولش گرم نمیشی اما احساس قشنگیه به سمت نور آفتاب رفتن
خوشحالیم که دوباره میبینمت
در حضورش عهد کردی"نازنین"/عهد خود مستحکمی می‌بایدت!(عطار)...در این هوا به هوا شدن مراقب خودت باش که خیلی خیلی ضروری ست.
نوروزت خجسته باد خرسندیم از حضورت
درود و خرسندم از این حضور مجدد
سراینده باش و فزاینده باش/ شب و روز با رامش و خنده باش :-)
نازنین عزیز. زمستان نود به پایان رسید هر چند به سختی اما با افقی روشن.
سپاس وجود پر مهر و تاثیر گذار تو....
سلام نازنینم ، همیشه باشی .
نازی جونم سلام.از این که وبلاگ رو باز کردم و اسمت رو اون بالا دیدم کلی خوشحالم و بهت تبریک میگم.امیدوارم این سال جدید مثل خودش که تر و تازه است واست موفقیت های تر و تازه داشته باشه هرچند که همه جوره باورت دارم...این خواب زمستانی را پایانی است....امیدوارم ما هم بیدار شده باشیم از خواب زمستانی...می بوسمت.
سپاس نازنین عزیز
سلام نازنین جان ...خوشحالم برای این عکس ومتن بهار آور ...زندگیت گل باران باد
سالی پر از موفقیت رو برای شما آرزو دارم...
شاد زندگی کنید...!!
منتظر کارهای بعدی شما هستم
درود
باید سپاس گذارتان باشم که همیشه از شما می آموزم...
همیشه با حوصله عکس هایم را نقد میکنید،وقت می گذارید و با حوصله زوایای پنهانش را آشکار می کنید.
منت دار لطف همیشگیتان هستم
اینجا هوا سرد است ...
هنوز هم زمستان است انگار
گاهی برای "زنده ماندن " باید رفت
من روزی به حوالی چشم های تو کوچ خواهم کرد
برای قشلاق ......
این اولین یادگاریت بود بعد از آشنایی و دوستیمون ...عاشقتم ..عاشق تمام احساست ..عاشق بودنت و گاهی که نیستی ...نازنینه نازنین ....
با سلام و تبریک سال نو آرزوی موفقیت بیش از پیش و تندرستی و سرافرازی برایتان دارم.
حسین صمدی.
عکس فوق العاده است!
مرسی نازنین جان... عالی بود
سپاس
...
بی نیزه های آتش و بی تیغ آفتاب
نتوان به تیرماه کشیدن کمان برف...
...گر قوتم بدی ز پی قرص آفتاب
بر بام چرخ رفتمی از نردبان برف
سلام نازنینم.به امید موفقیت های بیشتر و بیشتر در سال نو.عیدت مبارک سال نومی شود.زمین نفسی دوباره می کشد.برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند و پرنده های خسته بر می گردند و دراین رویش سبز دوباره...من...تو...ما...کجا ایستاده اییم.سهم ما چیست؟..نقش ما چیست؟...پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟...زمین سلامت می کنیم و ابرها درودتان باد و ...سال نو مبارک ...چون همیشه امیدوار وسال نومبارک...
سلام
خوشحالم که برگشتید